امام صادق (علیه السلام) به روزه داران،  سفارشاتی فرموده اند :

از جمله این که ؛ ای روزه دار ؛ حال روزه ات این گونه باشد که خود را مشرف به آخرت ببینی و حالت بنده ترسان از مولایش داشته باشی.

و دلت پاک از عیوب و باطنت مبرّای از حیله و مکر باشد.

از آنچه غیر از خداست بیزاری جویی ، و ولایت خود را برای خدا خالص گردانی .

و بدن خود را برای عمل به اوامر او و آنچه ترا به آن دعوت کرده است مهیا سازی .

سپس می فرمایند: اگر به اینها عمل کردی ، الحق به آنچه برای روزه دار حق است عمل کردی و اگر کم گذاشتی ، از فضیلت روزه خود کم گذاشته ای ….

بنابراین ، انسان باید به آنچه در این وصایا از وظایف روزه دار است نظر کند و سپس در تأثیرات آن تأمّل نماید ، و اگر کسی خود را مشرف به آخرت بداند ، دل خود را از دنیا خارج می کند و جز به تهیه آخرت نپردازد .

خدا به حق مقربانش ، ما را چنین روزه ای روزی گرداند ، هر چند یک روز از عمر ما باشد.

منبع : المراقبات ، ص 207